Terwijl ik lekker op de bank zat, zag ik ineens iets bewegen in de tuin. En ja hoor – daar stond Sunny doodleuk op het terras voor de poort. Niet bepaald een plek voor een ezel
Blijkbaar had ik de poort niet goed dichtgemaakt. Jelmer stond ondertussen tevreden op het gras te knabbelen alsof het de normaalste zaak van de wereld was.
Toen ik naar buiten kwam, zette Sunny het op een lopen – maar ze stond al snel weer netjes voor de poort te wachten. Ze wist dondersgoed dat dit niet de bedoeling was. Jelmer? Die knabbelde gewoon rustig door, totaal zen.
Gelukkig stonden ze allebei zonder al te veel moeite weer op hun plek. Boefjes zijn het… maar geef ze eens ongelijk.
Reactie plaatsen
Reacties